کم شنوایی قابل بازگشت یا موقتی
در کنار مشکلات شنوایی مانند پیرگوشی و یا کم شنوایی مادرزادی که ارگان حسی و عصبی گوش را درگیر کرده و تنها راه درمان آن استفاده از سمعک است، اختلالات دیگری نیز ارگان شنوایی را درگیر می کند که قابل درمان و برطرف شدن می باشد. از جمله اختلالاتی که باعث کم شنوایی شده و قابل برطرف شدن هستند می توان به موارد زیر اشاره کرد.
آدرس: میدان ونک، ابتدای حقانی، نرسیده به چهارراه جهان کودک، ساختمان پزشکان 38، طبقه اول واحد 104 مرکز شنوایی حس دوم
نوبت دهی حضوری و آنلاین:
02188871085 02188871589
09354353539 09129358402
نظر یا سوال داری؟ اینجا کلیک کن و برو پایین همین صفحه سوالتو بپرس
جرم گوش بیش از حد معمول
تقریباً یک سوم بزرگسالان دارای جرم گوش (سرومن) اضافی هستند. با افزایش سن، موم خشک تر شده و باعث می شود که این مواد به طور طبیعی از گوش خارج نشود. تجمع جرم گوش می تواند صدا را خفه و محو کند. سرومن گوش یک عامل مهم در بروز کاهش شنوایی است. معمولا مجرای گوش با افزایش سن باریک و افتاده می شود، بنابراین حتی مقدار کمی موم می تواند بر قدرت شنوایی تأثیر منفی بگذارد.
ادیولوژیست یا شنوایی شناس از وسیله ای به نام اتوسکوپ برای بررسی مجرای گوش استفاده می کند تا به شما بگوید که آیا انسداد گوش دارید یا خیر. او می تواند جرم را با یک وسیله خمیده خارج کرده یا با شستشوی مجرای گوش با یک سرنگ پر از آب گرم، آن را از بین ببرد.
برای کمک به جلوگیری از تجمع بیش از حد جرم، می توانید از قطره نرم کننده و خارج کننده جرم گوش مانند گلیسیرین فنیکه، استفاده کنید. البته در ارتباط با مصرف آن حتما با پزشک خود مشورت کنید. زیرا اگر بیش از حد از آنها استفاده کنید، ممکن است گوش را تحریک کنند.
کم شنوایی در اثر گرفتگی بینی و اختلال شیپور استاش
گرفتگی بینی می تواند باعث شود شیپور استاش (که گوش میانی را به بینی و گلو وصل می کند) به طور موقت بسته شود، در نتیجه فشار در گوش جمع شده و باعث کاهش شنوایی موقت می شود. معمولاً افت شنوایی به دنبال علائم سرماخوردگی، عفونت سینوسی یا آلرژی رخ می دهد.
اما اگر کم شنوایی یک یا دو هفته یا بیشتر طول بکشد یا بیش از دو یا سه بار در سال دچار عفونت شوید، به پزشک خود مراجعه کنید. با این اقدام می توانید یک بیماری زمینه ای دیگر، مانند آلرژی یا پولیپ بینی را نیز برطرف کنید.
برخی از دارو های بدون نسخه
مصرف مقادیر زیاد داروهای تسکین دهنده درد مانند آسپرین، استامینوفن، ایبوپروفن و برخی موارد مشابه برای مدت طولانی، با وزوز (زنگ گوش) و کم شنوایی همراه می باشد. مطالعات متعددی نشان داده اند افرادی که حداقل دو بار در هفته از استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده می کنند، 7 تا 24 درصد بیشتر از افرادی که کم تر آنها را مصرف می کنند، دچار کاهش شنوایی می شوند.
اگر به طور مرتب از این دارو ها استفاده می کنید در مورد گزینه های جایگزین با پزشک خود مشورت کنید. این نوع کم شنوایی تا یک نقطه خاص قابل برگشت است، اما استفاده مداوم از این داروها با دوز بالا می تواند افت شنوایی یا وزوز گوش را به شکل دائمی به دنبال داشته باشد.
کم شنوایی در اثر عفونت گوش
برخی اوقات عفونت گوش میانی و گوش خارجی ممکن است در افراد مسن رخ دهد، به خصوص در افرادی که سیگاری بوده و دچار حساسیت هستند. هر دو نوع عفونت می تواند لوله های استاش را تحریک کرده و باعث تورم نواحی اطراف آن شود و از تخلیه مایعات جلوگیری کند. در نتیجه این مایع در پشت پرده گوش جمع می شود و زمینه رشد ویروس ها و باکتری ها را ایجاد می کند. عفونت گوش میانی می تواند باعث درد گوش، ترشح مایع از گوش، پارگی پرده گوش، گنگ شدن شنوایی، اتوفونی (شنیدن بیش از حد صدای خود) و گاهی مشکلات تعادل شود.
عفونت خفیف گوش میانی اغلب به خودی خود برطرف می شود، بنابراین برای درد و ناراحتی کمتر با دستور پزشک می توانید دو یا سه روز از یک مسکن استفاده کنید. اگر علائم عفونت گوش همچنان ادامه داشته و یا بدتر شود باید به پزشک مراجعه کنید تا در صورت نیاز برای شما آنتی بیوتیک تجویز شود.
عفونت گوش خارجی می تواند باعث خارج شدن مایعات از مجرای گوش و درد قابل توجهی شود. ممکن است زمانی رخ دهد که رطوبت بیش از حد در گوش، توازن ویروس های طبیعی، باکتری ها و قارچ هایی که در آنجا زندگی می کنند را مختل کند.
گاهی این عفونت ها به خودی خود پاکسازی می شود، اما بهتر است در صورت ناراحتی به پزشک مراجعه کنید. مطمئناً اگر درد در عرض یک هفته کم نشود ممکن است به قطره گوش و دارو نیاز داشته باشید یا حتی ممکن است مشکل دیگری داشته باشید.
پس از بهبود عفونت به صورت هفتگی گوش های خود را با ترکیبی از سرکه سفید و الکل بشویید. این کمک می کند تا pH گوش شما به حد نرمال بازگشته و خطر عفونت کاهش یابد.