کم شنوایی انتقالی و بهترین راه های درمانی آن

کم ‌شنوایی انتقالی _ هدایتی

شنوایی یکی از احساسات پنجگانه انسان است که باعث شنیدن صدا های اطراف و همچنین برقراری ارتباط می شود. ما با شنیدن صدا های دیگران می ‌توانیم منظور آن ها را متوجه شده و با آن ها صحبت کنیم. همچنین در زمان کودکی ما با شنیدن کلمات مختلف، آن ها را تکرار می کنیم و یاد می گیریم. به همین دلیل زمانی که شنوایی وجود نداشته باشد فرد در یادگیری زبان و گفتار هم با مشکل رو به رو می شود. حس شنوایی ممکن است به دلایل مختلفی دچار مشکل شود. برخی از مشکلات شنوایی به صورت مادرزادی و برخی دیگر هم در سنین بالا تر رخ می دهند. یکی از مشکلاتی که شنوایی را تحت تاثیر قرار می دهد، کم ‌شنوایی انتقالی است. این مشکل زمانی به وجود می‌ آید که به دلیل اختلال در مسیر انتقال، صدا به گوش داخلی نرسیده و یا ضعیف برسد. در بخش ‌های بعد توضیحات بیشتری را درباره این نوع کم شنوایی می دهیم.

آدرس: میدان ونک، ابتدای حقانی، نرسیده به چهارراه جهان کودک، ساختمان پزشکان 38، طبقه اول واحد 104 مرکز شنوایی حس دوم

نوبت دهی حضوری و آنلاین:

02188871085       02188871589

09354353539      09129358402

نظر یا سوال داری؟ اینجا کلیک کن و برو پایین همین صفحه سوالتو بپرس

کم ‌شنوایی انتقالی چیست؟

کم شنوایی انتقالی زمانی رخ می ‌دهد که صدا های دریافتی از طریق پرده صماخ، مجرای گوش و گوش میانی به قسمت داخلی گوش نرسد. البته در مواردی ممکن است که صدا ها به گوش داخلی برسند اما شدت آن ها بسیار کم شده باشد. به طور طبیعی صدا ها ابتدا از مجرای خارجی گوش وارد شده و به پرده صماخ می رسند. این صدا ها باعث می شوند ارتعاشی در ناحیه پرده گوش به وجود آیند. ارتعاشات به وجود آمده از طریق استخوانچه های گوش میانی به قسمت حلزون گوش داخلی انتقال پیدا می کنند. حلزون گوش میانی این صدا ها را از طریق اعصاب و ساقه مغز به قشر مغز انتقال داده و باعث می شود ما صدا ها را بشنویم. اگر تا قبل از حلزون گوش داخلی آسیبی وجود داشته باشد که باعث شود شنوایی دچار اختلال شود، می‌ گوییم فرد دچار کم شنوایی هدایتی یا انتقالی شده است. در برخی از موارد ممکن است فرد در هر دو گوش دچار این مشکل شود. همچنین این امکان وجود دارد که این مشکل به صورت موقت یا دائم به وجود آید.

درجات کم شنوایی انتقالی

درجات این نوع کم شنوایی از کم شنوایی های خفیف شروع شده و در صورت پیشرفت به کم شنوایی های متوسط تا شدید می رسند. در مواردی که فرد دچار کم شنوایی خفیف است این کاهش شنوایی در محدوده 16 تا 25 قرار دارد. در صورتی که این کم شنوایی مقدار پیشرفت کند وارد محدوده ملایم شده و که دارای کاهش شنوایی 26 تا 40 قرار دارد. کاهش شنوایی 41 تا 55 دسی بل جز کم شنوایی متوسط قرار دارد. در صورتی که کم شنوایی فرد بیشتر پیشرفت کند وارد دسته متوسط رو به شدید قرار می ‌گیرد که دارای کاهش شنوایی 56 تا 70 دسی بل است. همه این موارد جز کم ‌شنوایی انتقالی هدایتی هستند.

دلایل ایجاد کم شنوایی انتقالی

دلایل ایجاد کم شنوایی هدایتی شامل موارد زیادی است. معمولاً بر اساس علل بروز این نوع کم شنوایی آن ها را تقسیم بندی می کنند. این تقسیم بندی شامل دو نوع مادرزادی و اکتسابی است. در مواردی که این مشکل ریشه مادرزادی دارد یک جهش ژنتیکی یا تاخیر رشد در دوران جنینی می تواند باعث بروز آن باشد. این افراد معمولاً با بد شکلی هایی در گوش خارجی متولد شده که باعث می شود مشکل در انتقال صدا از مجرای گوش به وجود آید. این افراد را با استفاده از روش‌ های مختلفی درمان می‌ کنند. اما در مواردی که جزء دسته اکتسابی هستند، ژنتیک هیچ نقشی در این مسئله ندارد. در این موارد افراد به دلیل اختلالات در طول زندگی دچار کم شنوایی انتقالی می شوند. در برخی از موارد هم ممکن است فرد به دلیل وجود برخی بیماری های خاص دچار این مشکل بشود. در ادامه به بیان علل به وجود آمدن انواع کم شنوایی به صورت انتقالی می پردازیم.

کم شنوایی انتقالی مادرزادی

کم شنوایی انتقالی ممکن است به صورت مادرزادی همراه نوزاد باشد. معمولا مشکلات مادرزادی که باعث افت شنوایی هدایتی می شود شامل بسته بودن یا تنگ بودن بیش از حد مجرای گوش است. مشکلات دیگر شامل نبود یا کامل نبودن لاله گوش است که به مقدار کمتر تاثیر منفی روی شنوایی می گذارد. از دیگر موارد نادر مادرزادی می توان به تومور سر و گردن و گوش میانی، جسم خارجی در مجرای گوش یا مایعات جنینی در گوش خارجی اشاره کرد. همانطور که بیان کردیم این نوع کم شنوایی می تواند به صورت مادرزادی هم بروز پیدا کند. دلایل زیادی می توانند باعث شوند که این مشکل به صورت مادرزادی به وجود آید. جهش های ناخواسته ژنتیکی می تواند باعث رشد نامناسب یا دفرمیتی در مسیر انتقال صدا اعم از پرده گوش، استخوانچه ها و فضای گوش میانی شود. بسیته بودن مجرای گوش حین تولد یا بدشکلی آن از موارد موثر در ایجاد کم شنوایی انتقالی مادرزادی است. برخی از بیماری های گوش میانی مانند نوع خاصی از کلستئاتوم نیز در حین تولد می تواند همراه کودک باشد. عوامل مادرزادی دیگر مانند شکاف کام هم به طور غیرمستقیم باعث ایجاد کم شنوایی انتقالی در بدو تولد خواهد شد.

کم شنوایی انتقالی اکتسابی

در این موارد کم شنوایی به دلایلی همچون وارد شدن ضربه به سر و گوش، عفونت در ناحیه گوش میانی و خارجی، اختلال عملکرد شیپور استاش، تومور گوش و گردن، آلرژی، بیماری های استخوانچه گوش میانی مانند اتواسکلروز، جرم گوش و... به وجود می آید. تک تک این موارد در سایر مقالات به طور کامل مورد بحث قرار گرفته اند.

انواع کم شنوایی ها

کم شنوایی دارای انواع مختلفی است. یکی از این کم شنوایی ها نوع انتقالی(هدایتی) است که در این مقاله به آن به طور کامل می پردازیم. از دیگر انواع کم شنوایی می ‌توان به کم شنوایی حسی عصبی و کم شنوایی ترکیبی یا آمیخته اشاره کرد. هر کدام از این اختلالات باعث می ‌شوند شنوایی تا حدی تحت تاثیر قرار گیرد. در ادامه به این دو نوع اختلال شنوایی می پردازیم. تشخیص نوع این اختلالات بر عهده ادیولوژیست است.

کم شنوایی حسی عصبی

این نوع اختلال بر خلاف نوع انتقالی در ناحیه گوش داخلی و حلزون به وجود می آید. در مواردی این مشکلات به حدی زیاد است که باعث ناشنوایی کامل فرد می شود. اکثر ناشنوایی ها و کم شنوایی ها از این دسته هستند. کم شنوایی حسی عصبی به دلایلی همچون کهولت سن، بیماری، آسیب های عصبی، نویز محیطی، ضربه به سر، داروهای اتوتوکسیک و... رخ می دهند. در مواردی هم دلیل بروز این مشکلات مشخص نمی باشد. برای جلوگیری از این آسیب ها بهتر است فرد در معرض صدا های بلند قرار نگیرد. برخی از افراد به دلیل شیمی درمانی و یا مسمومیت دارویی دچار این مشکل می شوند.

کم شنوایی ترکیبی

در برخی از موارد هم پیش می آید که فرد به هر دو نوع کم شنوایی عصبی و انتقالی دچار می شود. این اتفاق زمانی می ‌افتد که فرد هم در ناحیه گوش داخلی و هم در ناحیه گوش میانی و خارجی دچار مشکل می شود. در این موارد با اقدام درمانی می توان بخش انتقالی را درمان کرد اما برای درمان کم شنوایی حسی عصبی راه حل خاصی به جز سمعک و توانبخشی وجود ندارد. برای اطلاعات بیشتر راجع به سمعک، نحوه کارکرد و قیمت آن روی کلمه سمعک کلیک کنید.

تفاوت کم شنوایی هدایتی با کم شنوایی حسی عصبی

این دو نوع کم شنوایی با هم تفاوت ‌های زیادی دارند. یکی از تفاوت هایی که این دو نوع کم شنوایی با هم دارند در علل به وجود آمدن آن ها می شوند. این دو نوع افت شنوایی ممکن است در مواردی دارای علائم مشابهی باشند. در اکثر مواردی که فرد دچار نوع انتقالی کم شنوایی می شود صدا ها را صرفا مبهم می شنود. اما در مواردی که این کم شنوایی از نوع حسی عصبی باشد فرد علاوه بر مبهم شنیدن صدا ها در درک و تمایز گفتار هم مشکل نشان می دهد. در برخی از موارد هم پیش می آید که فرد به هر دو نوع کم شنوایی مبتلا می شود. در چنین مواردی برای درمان از روش های ترکیبی استفاده می شود. این دو نوع کم شنوایی از نظر درمان هم با هم تفاوت دارند.

تشخیص کم شنوایی انتقالی

زمانی که فرد به متخصص ادیولوژی مراجعه می‌ کند قبل از هر چیزی آزمایش‌ هایی روی او انجام می شوند تا شدت کم شنوایی و همینطور نوع آن مشخص شود. در واقع تا زمانی که ریشه اختلال فرد تشخیص داده نشود نمی ‌توان روشی را برای درمان او تعیین کرد. برای تشخیص کم شنوایی انتقالی (هدایتی) آزمایش هایی انجام می شوند. آزمایش هایی همچون ادیومتری، تمپانومتری، رفلکس آکوستیک و... از فرد گرفته می ‌شوند. همچنین لازم است گوش فرد با استفاده از دستگاه اتوسکوپ معاینه شود. هر کدام از این تست ها با روش خاصی انجام شده و بخشی از سیستم شنوایی را مورد بررسی قرار می‌ دهد. این تست ها باید توسط ادیولوژیست انجام شود. با انجام این تست ها می توان فهمید که مشکلات شنوایی در چه ناحیه ای به وجود آمده و یا دلیل بروز آن ها چیست. مهم ترین تست در افتراق کم شنوایی حسی عصبی از انتقالی، تست تمپانومتری است. این آزمون به طور مستقیم وضعیت پرده گوش و گوش میانی را بررسی می کند. هر گونه اختلال اعم از پارگی پرده گوش، فشار منفی و مثبت گوش میانی، عفونت در گوش میانی، تومور یا زائده در گوش میانی، التهاب شیپور استاش و.. با این آزمون مشخص می شود. موارد دیگر مانند جرم گوش، تنگی مجرا، گرفتگی کانال یا تومور گوش خارجی با اتوسکوپی و مشاهده مجرا تشخیص داده می شوند. برخی دیگر از مشکلات گوش میانی مانند اتواسکلروز را می توان با ادیومتری و بررسی الگوی خاص افت شنوایی تشخیص داد.

علائم کم شنوایی انتقالی

زمانی که کم شنوایی انتقالی ایجاد می شود علائم خاصی هم به دنبال دارد. از علامت های اصلی کم شنوایی و قدرت دریافت صوتی کمتر است. کم شنوایی انتقالی معمولا به دلیل ماهیت خود علاوه بر کم شنوایی با علائم دیگری مانند وزوز گوش، احساس پری گوش، درد گوش و سر، ترشح از گوش، درد مجرای گوش و اطراف آن و سرماخوردگی مکرر همراه است. کم شنوایی انتقالی معمولا با اندکی افزایش شدت صدا بهتر می شود و مشکلی در درک و تمایز اصوات گفتاری دیده نمی شود.

یکی از این علائم این است که فرد با صدای آهسته با دیگران صحبت می کند. ممکن است در مواردی شنیدن اصوات برای این افراد با چالش همراه باشد. در بسیاری از موارد این افراد علاوه بر کم شنوایی به وزوز گوش هم مبتلا هستند. وزوز گوش به صدا هایی گفته می شود که منشاء خارجی نداشته و همانند صدای بوق هستند. قدرت تشخیص و تفکیک صدا ها در این افراد نسبت به افراد عادی کمتر است.

چه زمانی باید به دکتر مراجعه شود؟

بیمار باید زمانی که علائم این بیماری را داشت به متخصص مراجعه کند. درباره علائم این بیماری قبل تر توضیح دادیم. از علائم اصلی، کم شنوایی است. کم شنوایی هدایتی زمانی رخ می دهد که یکی از عضوهای مسیر شنوایی دچار آسیب شده و صداها را به درستی انتقال ندهد. در چنین مواقعی ممکن است فرد دچار افت شنوایی شود. همچنین ممکن است در گوش خود احساس درد، گرفتگی و یا وزوز گوش داشته باشد. در چنین شرایطی بهترین کار مراجعه به یک فرد متخصص است. توصیه داریم حتی اگر فرد علائم خفیفی را هم داشت باز برای بررسی ‌های لازم به یک ادیولوژیست مراجعه کند. 

درمان کم شنوایی انتقالی

برای درمان کم شنوایی انتقالی _ هدایتی روش های مختلفی به کار گرفته می‌ شوند. این روش ها بر اساس علت به وجود آمدن این نوع کم شنوایی انتخاب می شوند. کم شنوایی هدایتی به دلایل مختلف رخ داده و به طور کلی برای درمان آن از روش هایی همچون جراحی، دارو درمانی و سمعک استفاده می شود. برای انتخاب بهترین روش درمانی ابتدا باید ریشه اختلال فرد و دلیل بروز آن مشخص شود. معمولاً در مواردی از روش جراحی استفاده می‌ شود که فرد دچار پارگی پرده صماخ و یا اتواسکروز شده باشد. در این موارد با استفاده از جراحی آسیب های وارد شده ترمیم می‌ شوند و شنوایی با گذشت مدت زمان محدود بر می گردد. جراحی برای درمان افت شنوایی انتقالی در موارد دیگر مانند تومور گوش میانی، کلستئاتوما، عفونت های شدید گوش میانی و... کاربرد دارد. اما در مواردی که آسیب‌ های وارد شده جزئی تر باشند از روش ‌های دارویی استفاده می ‌شود. معمولاً در مواردی از دارو استفاده می شود که گوش دچار عفونت شده باشد. در این موارد در یک دوره درمانی به طور مرتب از آنتی بیوتیک های موثر برای از بین بردن عفونت استفاده می شود. برخی از کم شنوایی های انتقالی ممکن است با کمک درمان های مرسوم بهتر نشود و راهی جز استفاده از سمعک نماند. برای مثال جراحی بیماری اتواسکلروز ممکن است وضعیت را بهتر نکند و لازم است از سمعک برای جبران کم شنوایی استفاده کرد. در برخی کم‌ شنوایی های هدایتی از سمعک های استخوانی برای افراد استفاده می ‌شود. این سمعک ها از طریق جمجمه صداها را به مغز می رسانند. معمولا سمعک استخوانی در موارد یکاربرد دارد که مسیر انتقال صوتی و مجرای گوش مسدود باشد. هر کدام از این روش های درمانی که بیان کردیم بر اساس دلیل بروز کم شنوایی برای برخی از افراد بهترین گزینه هستند. بنابراین باید در انتخاب روش درمان دقت کافی به کار گرفته شود تا فرد بهترین نتیجه را دریافت کند. در ادامه هر کدام از این روش ها را به طور جداگانه بیان می‌ کنیم.

دارو درمانی کم شنوایی انتقالی

در برخی موارد کم شنوایی به دلیل عواملی همچون عفونت و قارچ ها رخ می دهد. آلودگی قارچی و باکتریایی می تواند با گسترش به شکل مایع چسبناک و عفونی فضای گوش میانی را پر کرده و از حرکت آزادانه و انتقال صوتی جلوگیری کند. در چنین شرایطی بهتر است عفونت و التهاب با استفاده از دارو درمان شود. به این منظور از آنتی بیوتیک استفاده می ‌شود. با از بین رفتن عفونت های به وجود آمده شنوایی فرد هم به حالت عادی خود بر می گردد.

درمان جراحی کم شنوایی انتقالی

در برخی از موارد هم تنها راهی که می توان با استفاده از آن کم شنوایی انتقالی را درمان کرد، عمل جراحی است. جراحی کم شنوایی انتقالی در مواردی انجام می ‌شود که فرد دارای مشکلاتی همچون بدشکلی ساختار گوش میانی، مسدود بودن گوش به طور مادرزادی، اتوسکلروزیس، پارگی پرده صماخ، تومورهای گوش میانی و... باشد. برای درمان هر کدام از این مشکلات عمل جراحی انجام می شود. روش های جراحی زمانی به کار گرفته می شوند که هیچ روش دیگری کارساز نباشد. این عمل ها توسط فوق تخصص گوش و حلق و بینی انجام می‌ شوند.

درمان کم شنوایی انتقالی با سمعک

 در برخی از موارد هم بهترین راه برای جبران کم شنوایی های انتقالی، استفاده از سمعک است. معمولاً در این موارد از سمعک های استخوانی برای افراد استفاده می شود. این سمعک ها را می توان به دو گونه در گوش بیماران قرار داد. در برخی از موارد یک عمل جراحی انجام شده و سمعک در گوش بیمار کاشته می شود. در برخی دیگر از موارد این سمعک ها به صورت هدباند بر روی استخوان قرار داده می شوند. در این موارد هم باید توجه شود که کدام یک از روش ها می تواند برای بیمار مناسب باشد. همانطور که گفته شد برخی از کم شنوایی های انتقالی مانند اتواسلکروز را نیز می توان با کمک سمعک جبران کرد.

کدام یک از انواع کم ‌شنوایی انتقالی درمان نمی شوند؟

در بسیاری از موارد زمانی که فرد دچار مشکلات شنوایی انتقالی می شود ممکن است که این عارضه به طور کامل درمان نشود و تا آخر همراه بیمار باشد. این نوع کم شنوایی حداکثر تا حد متوسط رشد کرده و باعث ناشنوایی افراد نمی شود. در همه موارد هم امکان دارد افراد به طور کامل بهبود یابند و هم امکان دارد که این عارضه تا همیشه با آن ها همراه باشد. بنابراین نمی ‌توان گفت که در کدام موارد فرد درمان نمی شود. تنها با معاینه بیمار این امکان وجود دارد که ادیولوژیست بتواند این موضوع را تشخیص دهد. در این بخش به مواردی اشاره می کنیم که بیشتر امکان دارد فرد به طور کامل بهبود نیابد و این مشکلات تا آخر با او همراه باشد.

پارگی پرده گوش: در صورتی که پرده گوش پاره شود و در اثر عدم رسیدگی پارگی آن وسیع و بزرگ شود، امکان دارد که فرد به طور دائمی با کم‌ شنوایی روبرو شود.

عفونت گوش: معمولا اگر عفونت گوش به موقع رفع نشود و حالت مزمن پیدا کند باعث مشکلات شدیدتری و کم شنوایی انتقالی دائمی می شود.

اتوسکلروز: اختلال ارثی اتوسکلروزیس هم می تواند به درمان جراحی و .. پاسخ نداده و تأثیرات دائمی داشته باشد.

موارد جراحی: برخی از جراحی های گوش میانی ممکن است نتیجه مطلوب را به دنبال نداشته و باعث ماندگار شدن کم شنوایی انتقالی شود مانند جراحی تومور های گوش میانی، جراحی کلستئاتوم، تمپانوماستوئیدکتومی، ماستوئیدکتومی و....

آیا ممکن است کم شنوایی انتقالی دائمی باشد؟

در بسیاری از موارد از ما سوال می شود که این امکان وجود دارد که کم شنوایی هدایتی انتقالی دائمی باشد یا خیر. در مواردی ممکن است این نوع کم شنوایی دائمی بوده و به طور کامل درمان نشود. در مواردی که فرد به دلیل پارگی پرده گوش دچار این مشکل شده است ممکن است اثرات آن دائمی باشد و پارگی پرده گوش و کم شنوایی ناشی از آن باقی بماند. همچنین در مواردی که عفونت گوش بیش از حد بوده و به موقع برای رفع آن ها اقدام نشود این امکان وجود دارد که تا همیشه با بیمار همراه باشد. یکی از دلایل دیگری که می‌ تواند باعث این مشکل شود اتواسکلروز پیشرفته است. اگر این مشکل به موقع درمان نشود امکان بهبود نیافتن بیمار هم افزایش می ‌یابد. در بیش تر مواقعی هم که عمل جراحی انجام می شود امکان دارد که شنوایی به طور کامل بهبود نیابد. در واقع در بیشترین موارد عمل جراحی تا حدی شنوایی را تقویت می کند. البته باید بیان کنیم که این نوع کم شنوایی هیچ وقت باعث ناشنوایی کامل نمی شود و حداکثر تا حد متوسط یا 65 دسی بل پیشرفت می کند. در مواردی که این مشکل دائمی باشد فرد باید به طور مداوم از سمعک استفاده کند.

کم شنوایی انتقالی کودکان و نوزادان

کودکان و نوزادان هم می توانند دچار این نوع کم شنوایی شوند. مستعد بودن کودکان و نوزادان برای ابتلا به عفونت گوش میانی باعث می شود تا آمار کم شنوایی انتقالی در این رده سنی بیشتر باشد. ممکن است کم شنوایی انتقالی در مواردی به علت وارد شدن صدمه به کودک در حین زایمان به وجود آید. تا سن مدرسه به دلیل وضعیت آناتومیکی نامناسب لوله استاش امکان ابتلا به فشار منفی در گوش میانی و به طبع آن عفونت های حاد و مزمن بیشتر می شود. در صورت درمان نشدن عفونت حاد ممکن است این التهاب به شکل مزمن در گوش ایجاد شود که از نشانه های آن سرماخوردگی های مکرر و گوش درد شدید به همراه افت شنوایی انتقالی است. برخی از انواع کلستئاتوما که حالت مادرزادی دارند هم می تواند باعث افت شنوایی انتقالی در کودکان و اطفال شود.

کم شنوایی انتقالی بزرگسالان

در مواردی هم امکان دارد که این نوع کم شنوایی برای بزرگسالان به وجود آید. در واقع در بیش تر موارد بزرگسالان دچار کم شنوایی هدایتی می شوند. در برخی از این موارد فرد به طور ارثی دچار این مشکل می شود. از دیگر دلایلی که می ‌تواند باعث این اختلال شود، بد شکلی ها در ناحیه گوش میانی، مجرای گوش و... است. در بسیاری از موارد بزرگسالان به دلیل وجود عفونت در گوش میانی به این مشکل دچار می شوند. در برخی دیگر از موارد در گوش میانی به علت سرماخوردگی مقداری مایع عفونی جمع می شود که می تواند باعث اختلال در گوش شود. یک عامل دیگر می ‌تواند وجود حساسیت ها باشد. در صورتی که شیپوراستاش عملکرد ضعیفی داشته باشد فرد دچار این مشکل می ‌شود. وجود برخی تومورهای خوش خیم هم می تواند یک دلیل دیگر برای بروز این بیماری باشد. از دیگر عوامل به وجود آمدن این مشکل می ‌توان به وجود جسم خارجی در گوش، جرم گوش، پارگی پرده گوش و... اشاره کرد. هر کدام از این موارد به گونه‌ ای درمان می ‌شوند. ادیولوژیست می بایست هر چه زود تر دلیل بروز این مشکل را پیدا کند و بر آن اساس درمان را انتخاب کند.

بهترین دکتر برای درمان کم شنوایی انتقالی

کم شنوایی نوع انتقالی یک اختلال جدی است و برای درمان آن باید به بهترین متخصص مراجعه شود. پیشرفت بیماری در کودکان به عقب ماندگی از رشد زبانی و ارتباطی و در بزرگسالان می تواند به مشکلات شدیدتر مانند مننژیت منجر شود. به این منظور می بایست به بهترین متخصص گوش و حلق و بینی و بهترین ادیولوژیست مراجعه شود. در مواردی که نیاز به انجام جراحی و دارودرمانی باشد باید به بهترین متخصص ENT مراجعه شود. در بقیه موارد باید به ادیولوژیست مراجعه کرد. این افراد می بایست قبل از هر چیزی منشاء بیماری فرد را پیدا کنند. تا زمانی که منشاء این بیماری پیدا نشود نمی ‌توان راه درستی را برای درمان آن انتخاب کرد. بهترین ادیولوژیست ابتدا آزمایش های لازم را روی فرد انجام می دهد. همچنین گوش او را به طور دقیق معاینه می ‌کند. پس از انجام این کارها روش درمانی را تعیین می کند. در صورتی که نیاز به جراحی باشد باید بیمار را به جراح ENT ارجاع دهد. در غیر این صورت از دارو و سمعک برای درمان استفاده می کند. یکی از بهترین مراکزی که در این زمینه فعالیت دارد مرکز حس دوم است. این مرکز در محدوده میدان ونک قرار دارد و تمامی خدمات مربوطه به شنوایی را ارائه می دهد.

عوارض عدم درمان کم شنوایی هدایتی

قطعاً اصلی ‌ترین عارضه ‌ای که عدم درمان این بیماری دارد پیشرفت مداوم آن است. گرچه در اکثر موارد این کم ‌شنوایی به طور کامل درمان می شود اما می توان با کنترل آن از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد. در صورتی که گوش دچار عفونت شده و به حال خود رها شود هم مشکلات دائمی برای فرد به وجود می آیند و گسترش عفونت می تواند به التهاب لایه های پوشاننده مغزی و مننژیت تبدیل شده و حتی باعث آلودگی فضای داخلی حلزون گوش شود. پارگی پرده گوش هم اگر درمان نشود مشکلاتی را برای بیمار به وجود می ‌آورد. در واقع در همه مواردی که باعث این بیماری می شوند اگر اقدامات درمانی انجام نشوند عوارضی برای بیمار به وجود می آیند. فرد می بایست با مشاهده هرگونه مشکل شنوایی از جمله درد گوش، کم شنوایی، گرفتگی گوش و... به ادیولوژیست مراجعه کند تا بررسی های لازم روی او انجام شود. در چنین مواردی عوارض کمتری فرد را تهدید کرده و امکان بازگشت شنوایی بیشتر است.

آیا کم شنوایی انتقالی پیش رونده است؟

این امکان وجود دارد که این بیماری به مرور زمان پیشرفت کند. در بسیاری از موارد این کم شنوایی به دلیل بی توجهی بیمار به درمان پیشرفت می کند. در این باره در بخش قبل توضیحات لازم را بیان کردیم. همچنین اگر روش درستی برای درمان فرد در نظر گرفته نشود هم این امکان وجود دارد که بیماری به مرور پیشرفت کند. عفونت های گوش و بیماری‌ های دیگر هم می ‌توانند باعث دائمی شدن این بیماری شوند. پیشرفت این بیماری جز در موارد نادر نمی تواند منجر به ناشنوایی کامل افراد شود و کم شنوایی را تا حد متوسط ضعیف می ‌کند. البته کم شنوایی متوسط خود می‌ تواند باعث شود فرد بسیاری از صدا ها را نشنیده و دچار مشکل شود. بنابراین بهتر است در هر مرحله از این بیماری که هستید برای درمان آن اقدام کنید.

آدرس: میدان ونک، ابتدای حقانی، نرسیده به چهارراه جهان کودک، ساختمان پزشکان 38، طبقه اول واحد 104 مرکز شنوایی حس دوم

نوبت دهی حضوری و آنلاین:

02188871085       02188871589

09354353539      09129358402

نظر یا سوال داری؟ اینجا کلیک کن و برو پایین همین صفحه سوالتو بپرس

آیا این نوع کم شنوایی با استفاده از طب سوزنی قابل درمان است؟

در بسیاری از موارد مشاهده می ‌شود که افراد ادعا دارند که با استفاده از روش هایی همچون طب سوزنی می ‌توانند کم شنوایی را بهبود بخشند. شاید بتوان با استفاده از روش های این چنینی بخش دیگر از بدن را درمان کرد اما نمی توان مشکلاتی همچون کم شنوایی را برطرف کرد. مشکلاتی همچون کم شنوایی باید به طور دقیق توسط فرد متخصص شناسایی و درمان شوند. بنابراین اگر دیدید فردی چنین ادعایی داشت به او اعتماد نکرده و از روش پیشنهادی وی استفاده نکنید. تا به حال هیچ موردی یافت نشده است که طب سوزنی توانسته باشد او را درمان کند. بنابراین بهترین راه برای درمان، مراجعه به ادیولوژیست و متخصص گوش و حلق و بینی است.

آیا طب سنتی می ‌تواند درمان مناسبی برای کم شنوایی هدایتی باشد؟

طب سنتی را هم نمی ‌توان روش مناسبی برای درمان این عارضه دانست. با این روش ها می توان مقداری عفونت را خشک کرد. اما باز هم نمی توان گفت با این روش می ‌توان عفونت در گوش میانی که منجر به کم شنوایی شده است را از بین برد. در مواردی که پرده گوش آسیب دیده باشد و یا فرد به طور مادرزادی دچار این عارضه باشد که اصلاً نباید روی چنین روش هایی حساب باز کرد. در واقع این روش اصلا نمی توانند بر کم شنوایی انتقالی و درمان آن تاثیر بگذارند. به افرادی که دچار این عارضه هستند توصیه می‌ کنیم با استفاده از این روش ها وقت خود را از دست نداده و به افراد متخصص مراجعه کنند.

آیا امکان دارد که کم شنوایی هدایتی به همراه کم شنوایی حسی عصبی به وجود آید؟

این امکان وجود دارد که در مواردی افرادی به طور همزمان دچار هر دو نوع کم شنوایی شوند. به این موارد کم شنوایی آمیخته یا ترکیبی گفته می ‌شود. این اتفاق زمانی رخ می ‌دهد که به گوش میانی، گوش داخلی و عصب های گوش آسیب وارد شده باشد. دلایل مختلفی می ‌توانند باعث بروز این مشکل شوند. در این موارد نمی توان با استفاده از یک روش کم شنوایی فرد را درمان کرد. هر نوع از کم شنوایی های فرد با استفاده از روش خاصی درمان می شوند. در مواردی لازم است برای درمان کامل فرد ادیولوژیست و متخصص گوش و حلق و بینی با هم همکاری کنند.