بی حسی لاله گوش چیست و به چه دلایلی رخ می دهد؟
بی حسی لاله گوش، می تواند نتیجه برخی از اختلالات بدن که سیستم شنوایی را نیز درگیر می کند، باشد. این عارضه به دنبال آسیب در برخی از قسمت های سیستم عصبی ایجاد می شود.
بی حس شدن گوش می تواند علامتی برای برخی از اختلالات جدی تر باشد. این مساله باید توسط پزشک متخصص (معمولا پزشک متخصص گوش و حلق و بینی و یا متخصص مغز واعصاب) بررسی شود تا از آسیب های بعدی جلوگیری به عمل آید.
بی حسی گوش می تواند علامت یک بیماری باشد
اگر بی حسی گوش را تجربه می کنید و یا در یک یا هر دو گوش خود احساس سوزن سوزن شدن دارید حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید. این مساله می تواند نشانه تعدادی از شرایط پزشکی باشد. در واقع برخی از بیماری های زمینه ای ممکن است بی حس شدن گوش را به عنوان یکی از نشانه های خود در فرد ایجاد کنند.
هفت علت شایع بی حسی گوش
بی حس شدن گوش در اثر عوامل متنوعی رخ می دهد. عوامل متنوع از جمله جرم گوش تا سکته مغزی و آسیب عصبی موجب این علامت می شود. در ادامه به بررسی مهم ترین علل بی حس شدن لاله گوش می پردازیم.
بی حسی لاله گوش در اثر آسیب به اعصاب حسی
اعصاب حسی، اطلاعات حسی را از قسمت هایی از بدن به سیستم عصبی مرکزی منتقل می کنند. به عنوان مثال وقتی گوش های شما در فصل زمستان در خارج از خانه احساس سرما می کند، ظاهر شدن این حس به دلیل عملکرد اعصاب حسی می باشد.
اگر اعصاب حسی در گوش شما آسیب ببیند، ممکن است گوش شما در احساس کردن درد دچار مشکل شود. این عارضه می تواند به احساس سوزن سوزن شدن گوش موسوم به پارستزی (paresthesia) منجر شود که در نهایت ممکن است بی حس شدن گوش را به دنبال داشته باشد.
آسیب عصب حسی یک دلیل شایع برای بی حسی گوش است. اختلال در عملکرد این اعصاب ممکن است به دلیل آسیب دیدگی گوش، ضربه مستقیم یا حتی سوراخ شدن گوش ایجاد شود.
نظر یا سوال داری؟ اینجا کلیک کن و برو پایین همین صفحه سوالتو بپرس
بی حسی گوش در اثر عفونت گوش میانی
اگر گوش میانی شما آلوده باشد، ممکن است علائم دیگری علاوه بر بی حس شدن گوش را ایجاد نماید. این نشانه ها و علائم شامل موارد زیر می باشد.
- کم شنوایی
- درد گوش
- فشار مداوم داخل گوش
- احساس کیپی گوش
- ترشحات چرکی
بی حسی گوش در اثر انسداد مجرای شنوایی خارجی گوش
در بسیاری از موارد، موم گوش ممکن است سفت شود. سخت شدگی جرم گوش باعث انسداد مجرای خارجی گوش می شود. این مساله در نهایت می تواند بی حسی لاله گوش را به دنبال داشته باشد. همچنین ممکن است علائمی مانند کم شنوایی، وزوز گوش، گوش درد و خارش گوش نیز در این شرایط به وجود آید.
گوش شناگر (Swimmer’s ear ) یا عفونت گوش خارجی
هنگامی که آب در گوش تجمع پیدا می کند، محیط مناسبی برای رشد باکتری ها و قارچ ها ایجاد می شود. عفونت مجرای گوش خارجی که معمولاً به آن گوش شناگر(Swimmer’s ear ) نیز گفته می شود، می تواند باعث بی حسی گوش شود. این نوع عفونت گوش می تواند علايم و نشانه های دیگری همچون کاهش شنوایی، درد گوش، قرمزی گوش و سوزن سوزن شدن گوش را نیز، ایجاد نماید.
بی حسی لاله گوش بر اثر وجود اجسام خارجی
وجود اجسام خارجی مانند یک حشره در گوش، می تواند بی حسی گوش را به دنبال داشته باشد. همچنین این مساله می تواند کم شنوایی، درد گوش و عفونت را به دنبال داشته باشد.
در صورت وجود جسم خارجی در گوش لازم است برای بیرون آوردن آن به پزشک متخصص مراجعه شود و اقدامات خود سرانه ممکن است آسیب های جدی تری را به دنبال داشته باشد.
سکته مغزی و بی حس شدن گوش
سکته مغزی در برخی موارد ممکن است باعث بی حس شدن گوش شود. سایر علائم سکته مغزی عبارتند از:
- مشکل در صحبت کردن
- افتادگی صورت
- ضعف در بازو
- بی حسی اندام های مختلف
- ضعف در حرکات
سکته مغزی یک وضعیت اورژانسی پزشکی است. این عارضه می تواند آسیب بزرگی به مغز وارد کرده و حتی می تواند کشنده باشند.
بی حسی گوش بر اثر دیابت قندی
برخی از مبتلایان به دیابت که به طور دقیق شرایط را مدیریت نمی کنند ممکن است نوروپاتی محیطی را تجربه کنند. نوروپاتی محیطی، نتیجه آسیب در سیستم عصبی محیطی است. این سیستم اطلاعات موجود در بدن را به سیستم عصبی مرکزی منتقل می کند. نوروپاتی محیطی می تواند باعث سوزن سوزن شدن و بی حسی لاله گوش شود. این آسیب همچنین می تواند منجر به بی حسی برخی دیگر از اندام های صورت شود.
تشخیص بی حسی گوش چگونه انجام می شود؟
برای تشخیص، پزشک باید علائم جسمی را فراتر از سوزن سوزن شدن گوش یا بی حسی گوش بررسی کند و از وجود یا عدم وجود سایر نشانه ها نیز آگاه شود. به عنوان مثال علائمی مانند ترشحات چرکی یا آبکی از گوش، انسداد بینی، وزوز گوش، سوزن سوزن شدن یا بی حسی در سایر قسمت های بدن، بی حسی صورت، سرگیجه، حالت تهوع و نقص بینایی نیز باید مورد بررسی قرار گیرند.
وجود هرکدام از این نشانه ها به همراه بی حسی یا سوزن سوزن شدن گوش می تواند علامت شرایطی جدی تر باشد. برخی از این شرایط جدی تر، مسمومیت با سالیسیلات (مسمومیت با آسپرین )، ویروس همگام تنفسی، منیر و لابیرنتیت هستند.
همچنین معاینه نورولوژیک برای ارزیابی کامل سیستم عصبی و بررسی رفلکس ها، هماهنگی و شنوایی، برای تشخیص بی حسی گوش بسیار کمک کننده می باشد. علاوه بر این ممکن است پزشک متخصص آزمایش الکترومیوگرافی (EMG) را برای تست فعالیت الکتریکی عضلات و اعصاب درخواست نماید.
درمان بی حسی گوش چیست؟
در برخی موارد بی حسی گوش می تواند به طور خود به خود بهبود یابد. در صورتی که این سوزن سوزن شدن و بی حسی لاله گوش به طور مداوم برای مدتی طولانی ادامه داشته باشد مراجعه به پزشک و اقدام برای درمان ضروری می باشد.
قدم اول در روند درمان بی حسی گوش، تشخیص علل به وجود آورنده آن می باشد. تجویز دارو در مرحله بعدی و به تشخیص پزشک متخصص، می تواند برای بهبودی شما در نظر گرفته شود.